To wyjaśnia znaczne różnice regionalne
Szwedzki system opieki zdrowotnej odbywa się w większości finansowane przez rząd i zdecentralizowane, choć prywatna medycyna też istniejeSystem opieki zdrowotnej w Szwecji finansowane są głównie finansowane z podatków pobieranych przez rad powiatów i gmin. System opieki zdrowotnej w Szwecji zorganizowana i prowadzona jest na trzech poziomach: krajowym, regionalnym i lokalnym. Na poziomie krajowym Ministerstwo zdrowia i spraw socjalnych określa zasady i zalecenia dotyczące pielęgnacji i określa polityczną agendę dla zdrowia i pomocy medycznej. Ministerstwo wraz z innymi organami państwowymi sprawuje kontrolę działalności na niższych poziomach, przydziela dotacje i okresowo ocenia usług, w celu zapewnienia zgodności krajowych celów. Na poziomie regionalnym odpowiedzialność za finansowanie i zapewnienie opieki medycznej jest zdecentralizowana dwadzieścia jeden okręgowych rad. Rada gminy to organ polityczny, którego przedstawiciele są wybierani co cztery lata w ten sam dzień jak krajowych wyborów powszechnych. Zarządu lub Zarządu Rady powiatu szpital sprawuje władzę nad strukturą szpitala i zarządzanie i zapewnia skuteczne udzielenie pomocy medycznej. Powiatowe porady również regulować ceny i poziom usług świadczonych przez prywatnych dostawców. Prywatny dostawcy są zobowiązani do zawarcia umowy z rejon porad. Pacjenci nie płatność za usługi od prywatnych dostawców, którzy nie mają umowy z porad.
Według szwedzkiego polityka zdrowotna i pomoc medyczną, każdy samorząd powinien zapewnić mieszkańców do wysokiej jakości usług zdrowotnych i opieki medycznej i promocji zdrowia wśród całej populacji.
Na poziomie lokalnym, gminy ponoszą odpowiedzialność za ochronę środowiska obywateli, takich jak zaopatrzenie w wodę i usług socjalnych. W ostatnim czasie, po odejściu absolutorium dla osób niepełnosprawnych i starszych, i długookresowej opieki dla pacjentów szpitali psychiatrycznych zostały przekazane do lokalnych gmin. Rad hrabstw mają znaczną swobodę w określaniu tego, jak należy zaplanował i przeprowadził.
Jego nieoficjalnie podzielona jest na siedem rozdziałów: 'blisko do domu' (podstawowej opieki zdrowotnej, ochrony macierzyństwa klinikach, szpitalach psychiatrycznych ambulatoryjnych, itp.), ratownictwo medyczne, planowanej pomocy stacjonarnej pomocy, w warunkach ambulatoryjnych- pomocy, opieki specjalistycznej, i stomatologiczną.
Wszyscy obywatele muszą być dostarczone na linii dostępu do własnych elektronicznym medycznym kart do roku. Wiele różnych systemów są używane, który spowodował problemy ze zgodnością. Narodowy portal pacjenta, strona służy wszystkimi systemami, jak na telefon i przez internet. W czerwcu roku około czterdzieści jedna część ludności musiała utworzyć własne konto do korzystania z danych usług elektronicznych za pośrednictwem tego systemu. Narodowa informacyjna platforma wymiany medycznej zapewnia pojedynczy punkt połączenia do różnych systemów.
Państwo płaci około wydatków medycznych
Jeszcze nie ma krajowych ram prawnych do bezpośredniego pacjentów dostęp do ich danych medycznych. Prywatnych firm w roku dostarczyć około dwudziestu publicznych placówek medycznych i około trzydziestu strefie podstawowej opieki zdrowotnej, choć w przeprowadzonych przez Instytut som stwierdzono, że szwedów były przeciwko temu, aby prywatne firmy, które czerpią korzyści z zapewnienia edukacji, opieki zdrowotnej, i pomocy społecznej, z tylko aktywnie piętnaście na korzyść. W kwietniu roku nakazał swoim urzędnikom znaleźć sposoby, aby ograniczyć zyski prywatnych firm mogą uzyskać od biegania finansowanych ze środków publicznych świadczeń opieki zdrowotnej. Wydatki na ochronę zdrowia i pomoc medyczną wyniosły około dziewięć procent produktu krajowego brutto w Szwecji w roku, a wskaźnik ten pozostawał dość stabilny z początku lat -tych. dziewięć PKB-najwyższy w Europie. Siedemdziesiąt jeden procent medycznego jest finansowana z lokalnego podatku i powiatów mają prawo do zbierania podatków. Państwo finansuje część kosztów pomocy medycznej, pacjent, płacąc niewielką opłatą na badania. Kiedy lekarz informuje pacjenta, że będzie źle z jakiegoś powodu (podpisując zaświadczenie o chorobie), pacjent płaci procent od swojej zwykłej stawek wynagrodzenia z drugiego dnia. Za pierwsze czternaście dni pracodawca zobowiązany jest do zapłaty tego wynagrodzenia, i wtedy państwo płaci wynagrodzenia do momentu, gdy pacjent ogłosili lądowania. Leki nie są darmowe, ale opłata za użytkownika nie mogą przekraczać, dwieście koron rocznie. Jak tylko pacjent przepisów osiągnąć tej kwoty, rząd pokrywa wszelkie dodatkowe koszty dla pozostałej części roku. System finansowania jest zautomatyzowany. Apteki kraju podłączę przez Internet. Każdy przepis jest wysyłany w aptekach sieci, który przechowuje informacje na temat historii medycznej pacjenta oraz przestrzegania przepisów wykonane wcześniej dla tego pacjenta. Jeśli farmaceutyczne koszty pacjenta przekroczył roczny limit, pacjent otrzymuje leki za darmo przy sprzedaży, po okazaniu dowodu tożsamości. W próbce z trzynastu krajów rozwiniętych Szwecja była jedenastą pod względem liczby ludności, wyważone stosowanie leków w czternaście klas w roku i xii w roku. Badanych preparatów zostały wybrane na podstawie tego, że warunki leczenia miały wysoką częstość występowania i śmiertelność, który spowodował znaczną długoterminową częstość występowania i poniesione w związku z wysokim poziomem wydatków i znaczące osiągnięcia w zapobieganiu i leczeniu został osiągnięty w ciągu ostatnich dziesięciu lat. W badaniu obserwowano znaczne trudności w porównywaniu granice stosowania leków. Ograniczenie medyczne opłaty na rok jest - czk za każdą wizytę u lekarza, niezależnie od tego, czy są one prywatnym lekarzem lub pracować w lokalnym leczniczo-profilaktyczne centrum lub szpitalu. Podczas wizyty w szpitalu, wpisowe obejmuje wszystkie wyjeżdża specjalista, lekarz uzna to za konieczne, jak x-ray, specjalista reumatyzm, operacja serca, operacja i tak dalej. Taka sama opłata jest pobierana za usługi pogotowia. Po czk zostały wypłacone, opieki zdrowotnej do końca roku będą udostępniane za darmo. Opieka stomatologiczna nie jest wliczony w ogólny system opieki zdrowotnej, ale częściowo dotowane przez państwo. Opieka stomatologiczna jest bezpłatna dla młodzieży do dziewiętnastu lat, podczas gdy ogólne usługi stomatologiczne ubezpieczenie (wprowadzony w roku) obejmuje wszystkich mieszkańców w wieku od dwudziestu i więcej. Zdrowie psychiczne jest integralną częścią systemu opieki zdrowotnej i podlega tym samym prawem opłaty od użytkowników, jak i inne usługi medyczne. Jeśli człowiek ma drobne problemy ze zdrowiem psychicznym, weźmie udział w GP w podstawowych instytucjach medycznych, jeśli pacjent ma poważne problemy ze zdrowiem psychicznym, odnosi się do specjalistycznej opieki psychiatrycznej w szpitalach.
